Show me your shining face

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست

Show me your face for I desire the orchard and flower garden

بگشای لب که قند فراوانم آرزوست

Open your lips for I desire abundant sweetness

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر

Let the sun of your kindness 

Come forth from behind the clouds

کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

That glittering shine of your face, I yearn for 

بشنیدم از هوای تو آواز طبل باز

When I am around you I hear music 

باز آمدم که ساعد سلطانم آرزوست

I come to you again for I seek royal presence

گفتی ز ناز بیش مرنجان مرا برو

Playing hard to get , you coyly asked me not to bother you , to leave

آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست

Your saying "stop bothering me, leave !" is what I yearn for

وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست

You say the king is not home, so begone 

وان ناز و باز و تندی دربانم آرزوست

That coy reproach of the doorperson is what I yearn for

در دست هر کی هست ز خوبی قراضه هاست

آن معدن ملاحت و آن کانم آرزوست

این نان و آب چرخ چو سیلست بیوفا

من ماهیم نهنگم عمانم آرزوست

یعقوب وار وااسفاها همیزنم

دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست

والله که شهر بیتو مرا حبس میشود

آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت

شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او

آن نور روی موسی عمرانم آرزوست

زین خلق پرشکایت گریان شدم ملول

آنهای هوی و نعره مستانم آرزوست

گویاترم ز بلبل اما ز رشک عام

مهرست بر دهانم و افغانم آرزوست

دی شیخ با چراغ همیگشت گرد شهر

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت مینشود جستهایم ما

گفت آنک یافت مینشود آنم آرزوست

هر چند مفلسم نپذیرم عقیق خرد

کان عقیق نادر ارزانم آرزوست

پنهان ز دیدهها و همه دیدهها از اوست

آن آشکار صنعت پنهانم آرزوست

خود کار من گذشت ز هر آرزو و آز

از کان و از مکان پی ارکانم آرزوست

گوشم شنید قصه ایمان و مست شد

کو قسم چشم صورت ایمانم آرزوست

یک دست جام باده و یک دست جعد یار

رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

میگوید آن رباب که مردم ز انتظار

دست و کنار و زخمه عثمانم آرزوست

من هم رباب عشقم و عشقم ربابیست

وان لطفهای زخمه رحمانم آرزوست

باقی این غزل را ای مطرب ظریف

زین سان همیشمار که زین سانم آرزوست

بنمای شمس مفخر تبریز رو ز شرق

من هدهدم حضور سلیمانم آرزوست

Again we arrive from the tavern drunk

بازرسیدیم ز میخانه مست

Again we return from the tavern drunk

بازرهیدیم ز بالا و پست

Set free from judgements; high and low 

جمله مستان خوش و رقصان شدند

With glee the drunks started dancing [with me]

دست زنید ای صنمان دست دست

Start clapping good people, clap! Clap!

ماهی و دریا همه مستی کنند

They'll both act drunk, the fish and the sea 

چونک سر زلف تو افتاده شست

When catching a glimpse of your beauty

زیر و زبر گشت خرابات ما

Our tavern has been uprooted and churned 

خنب نگون گشت و قرابه شکست

cup have been shattered, vats overturned

پیر خرابات چو آن شور دید

When the tavern master saw this glee

بر سر بام آمد و از بام جست

To the roof he climbed and fly did he

جوش برآورد یکی می کز او

Wine started to bubble for the One who he

هست شود نیست شود نیست هست

Turns Being to Nothing, then makes Nothing to Be!

شیشه چو بشکست و به هر سوی ریخت

shards of glass scatter all around

When the wine cup shatters on the ground 

چند کف پای حریفان که خست

Some feet are cut but those who're not

آن که سر از پای نداند کجاست

Where are the ones, who don't know first from last

مست فتادست به کوی الست

In the alleys of promise, those drunken are cast

باده پرستان همه در عشرتند

Asleep, while the wine worshippers are having a blast

تنتن تنتن شنو ای تن پرست

Hear the rhythm of ta-tum ta-tum you tummy worshipper!

Give me the wine of transformation

Ghazal 1912 from the Compendium of Shams, 

This reminds us of Hafez, who born in 1325 knew of , studied and was probably 

Inspired by Rumi, (1207-1275) even though some scholars rarely acknowledge .

بیا ساقی می ما را بگردان

Come on Saghi pass us our wine

بدان می این قضاها را بگردان

Change our destiny through that wine

قضا خواهی که از بالا بگردد

My friend if you want to change your destiny here

شراب پاک بالا را بگردان

You need to get some if that pure celestial wine from above

زمینی خود که باشد با غبارش

If a field is content to be with dusts 

زمین و چرخ و دریا را بگردان

Then transform the field, the sky with winds and the ocean itself 

نیندیشم دگر زین خورده سودا

I'm no longer going to bogged down in trivial petty dealings of day to day life

بیا دریای سودا را بگردان

Instead let's churn and transform the ocean of dealings

اگر من محرم ساغر نباشم

If I am not the confidant of the wine cup

مرا لا گیر و الا را بگردان

Then don't even consider me 

Transform everything else but me

اگر کژ رفت این دلها ز مستی

And if this drunk heart goes astray

دل بیدست و بیپا را بگردان

Then give me that pure heart, who knows nothing of hands that try to do too much and feet that hurry to go to unimportant places 

شرابی ده که اندر جا نگنجم

Give me then a wine of sorts 

Drinking it I won't be confined here any longer

چو فرمودی مرا جا را بگردان

As you have commanded me my Master

I will Transform my place 

When I do not strive

Today a dear friend sent me this quatrain from Rumi:

هر لحظه كه تسليمم در كارگه تقدير، آرامتر از آهو، بي باك تر از شيرم.

هر لحظه كه میكوشم در كار كنم تدبير، رنج از پي رنج آيد زنجير پي زنجير...

                  "مولانا"

In the workshop of Destiny,

Whenever I surrender

I am calmer than a deer

more courageous than a lion

Every time I strive 

With strategies to contrive 

Pain upon pain

Chain upon chain 

This reminds me of the Daoist notion of Wu Wei or nonstriving, literally no action.

Here the spiritual seeker is encouraged not to contrive tortious mechanisms of achieving their sims. 

Allowing the flow of things to bring opportunities in abundance so no undue effort or exercise of control is made that spoils our day, where others perceive us as controlling and domineering and thus distasteful , no matter if they are not doing the right thing.

Do nothing says Lao Tze, and nothing will remain undone. The attention and thought on the goal will bring the means in a natural less stressful and conflict creating manner .

Never would I have guessed

Never would I have guessed, this adventure could intoxicate me so,

making hell of my heart and turning my eyes into rivers so,

never could I have guessed, that a flood would wipe me away,

casting me mercilessly upon the blood-filled ocean so,

bringing a thunderous wave upon that ship that tore it board by board

that in this relentless whirling, every board would be undone so,

that a giant whale would rise from deep and drink the ocean

never would I have thought an ocean could be swallowed dry like so, 

thereafter the desert would swallow the ocean-devouring whale so,

and as with Heron, the desert too, shall be swallowed by wrath divine, like so,

neither desert nor ocean remain, when succeeding transformations whirl so,

What became of Being when it drowned in Nonbeing, I really do not know, 

There are many things we know, but I no longer know --

swimming for my life, I must have swallowed foam, the opium of the seas like so.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون

Never would I  have guessed that this adventure would intoxicate me so

دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون

Making hell of my heart and turning my eyes into rivers so

چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید

Never would I've guessed that a flood would steal me away so

چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون

 cast me mercilessly upon the blood-filled ocean so

زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد

Bring a thunderous wave upon that ship that tore it apart board by board

که هر تخته فروریزد ز گردشهای گوناگون

That from the relentless whirling every board would come undone as so

نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را

And a giant whale would rise from the deep and drink the ocean so

چنان دریای بیپایان شود بیآب چون هامون

Never would I have thought that an ocean could be swallows dry like so 

شکافد نیز آن هامون نهنگ بحرفرسا را

the desert too will swallow the ocean devouring whale like so

کشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون

As with Heron, the desert itself shall be swallowed by divine wrath like so

چو این تبدیلها آمد نه هامون ماند و نه دریا

Neither desert nor ocean will remain

When these transformations come so

چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بیچون

being is drowned by Nonbeing

what become of that state i don't really know 

چه دانمهای بسیار است لیکن من نمیدانم

There are many things we know 

but I don't any longer know

که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون

For, while cast in that ocean 

I must have swallowed intoxicating seafoam 

I rid my heart of sorrow

برون شو ای غم از سینه که لطف یار میآید

Sorrow, I banish you from my heart for

the beloved's grace is coming 

تو هم ای دل ز من گم شو که آن دلدار میآید

My Heart,  You too must lose yourself for

the one who has my heart is coming 

نگویم یار را شادی که از شادی گذشتست او

My beloved I can't tell you I am happy for

You go beyond mere happiness 

مرا از فرط عشق او ز شادی عار میآید

Happiness shames in comparison for

I am overwhelmed by the love of you

مسلمانان مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید

O faithful ones ! faithful ones ! 

Begin your faith anew 

که کفر از شرم یار من مسلمان وار میآید

For the blasphemous ones are so ashamed

They have converted and come as the faithful 

برو ای شکر کاین نعمت ز حد شکر بیرون شد

Gratitude you are free to go , for

the value of this blessing surpasses gratitude 

نخواهم صبر گر چه او گهی هم کار میآید

Patience, I don't need you any more although

You sometimes come in handy

روید ای جمله صورتها که صورتهای نو آمد

All qualities ! You are free to go for

New qualities  are coming 

علم هاتان نگون گردد که آن بسیار میآید

Sciences are turned upside down for

That infinite is coming

در و دیوار این سینه همیدرد ز انبوهی

My doors and walls are in pain for

They are over burdened 

که اندر در نمیگنجد پس از دیوار میآید

For this will not fit through the door 

And I know it will start pouring in through the walls 

I am the union of opposites

در عشق سلیمانی من همدم مرغانم

هم عشق پری دارم هم مرد پری خوانم

In devotion,  I breathe as the birds do

In their love of Solomon 

In love, I adore the magical creatures

For I call upon them as a magical person

هر کس که پری خوتر در شیشه کنم زودتر

برخوانم افسونش حراقه بجنبانم

The one with more magical traits 

I will catch first and save

And chant their special incantations

زین واقعه مدهوشم باهوشم و بیهوشم

هم ناطق و خاموشم هم لوح خموشانم

I'm mesmerized, by this incident

I have both gained sharp intellect , 

And have lost it too

I' m vocal and I'm speechless

I 'm the sacred tablet of the silent

فریاد که آن مریم رنگی دگر است این دم

I'm shouting out for that multicolored beloved 

Is no longer the same with me now

فریاد کز این حالت فریاد نمیدانم

I' shouting out for I know 

Nothing but this state of shouting out 

زان رنگ چه بیرنگم زان طره چو آونگم

زان شمع چو پروانه یا رب چه پریشانم

I am the beads on that beautiful Locke of hair

How colorless I seem in contrast to that color

I am a moth to that candleflame

How scattered and distraught I feel my Lord

گفتم که مها جانی امروز دگر سانی

گفتا که بر او منگر از دیده انسانم

Why are you different today

My moonlike beloved one?

Replied : don't look upon her

I see through human eyes

ای خواجه اگر مردی تشویش چه آوردی

کز آتش حرص تو پردود شود جانم

My friend if you are a true man

Then why do you bring shaky vacillation?

My being will be filled with smoke

From the fire of your greed

یا عاشق شیدا شو یا از بر ما واشو

در پرده میا با خود تا پرده نگردانم

O lover! Either transcend the relative

Or unravel yourself from our side!

Don't create a veil in yourself

So I don't have to create one 

هم خونم و هم شیرم هم طفلم و هم پیرم

هم چاکر و هم میرم هم اینم و هم آنم

I am both blood and I am milk

I am both old and I am an infant

I am both a servant and a Lord

I am both this and I am also that!

هم شمس شکرریزم هم خطه تبریزم

هم ساقی و هم مستم هم شهره و پنهانم

I am both the sweet nectar giving Shams

And the homeland of Tabriz

I am both the Winegiver, and the drunk

The popular one and the unmanifest!

Come let's go to the flower field , come

بیایید بیایید به گلزار بگردیم

Come let's go back to the flower field

بر این نقطه اقبال چو پرگار بگردیم

Let's pivot around this point of luck like a compass

بیایید که امروز به اقبال و به پیروز

Come for as luck would have it, today that we are victorious

چو عشاق نوآموز بر آن یار بگردیم

Let's circle around the beloved like new lovers

بسی تخم بکشتیم بر این شوره بگشتیم

We are sown many seeds as we have searched this vast wasteland

بر آن حب که نگنجید در انبار بگردیم

If our love cannot contain itself, we will return to the storage silo

هر آن روی که پشت است به آخر همه زشت است

Leave behind those faces who turn away from you in bitterness

For in the end they are all ugly anyway

بر آن یار نکوروی وفادار بگردیم

Let's turn to the pleasant  face of our faithful companion 

چو از خویش برنجیم زبون شش و پنجیم

If we are upset at ourselves 

We will be subject to 

یکی جانب خمخانه خمار بگردیم

در این غم چو نزاریم در آن دام شکاریم

دگر کار نداریم در این کار بگردیم

چو ما بیسر و پاییم چو ذرات هواییم

بر آن نادره خورشید قمروار بگردیم

چو دولاب چه گردیم پر از ناله و افغان

چو اندیشه بیشکوت و گفتار بگردیم

I saw Angels knocking on the tavern door

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

Yesterday I saw angels knocking on the tavern door 

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

Measured and crafted the mud used to create Man

ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت

The inhabitants of the realm of secrecy and purity 

با من راه نشین باده مستانه زدند

Drank cups of wine with me the homeless wonderer

آسمان بار امانت نتوانست کشید

The sky could not bear the weight of responsibility 

قرعه کار به نام من دیوانه زدند

So as luck would have it, the random draw fell on me , the crazy one 

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

The drawn out war between the seventy- two nations was used as an  excuse

چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند

Since they could not see the truth they chose the way of the fairy tale 

شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد

Thank God that peace fell between us

صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند

Rejoicing this the dancing Sufis drank in gratitude 

آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع

Fire is not just something that the candle laughs at its flame 

آتش آن است که در خرمن پروانه زدند

Fire is that which lights up to the flocks of butterflies 

کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب

No one has taken off the mask of Reason as has Hafez

تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

Who combs the fragrant beautiful hair of verse with the comb of his pen 

What can the moon reflect but the grace of the sun

جز لطف و جز حلاوت خود از شکر چه آید

What can you expect from sugar

But sweetness and grace ?

جز نور بخش کردن خود از قمر چه آید

What can you expect from the moon

But reflecting, dividing and delivering light ?

جز رنگهای دلکش از گلستان چه خیزد

What can arise from the flower meadow 

Except heart soothing colors ?

جز برگ و جز شکوفه از شاخ تر چه آید

What can spring from a greenwet branch

But leaves and blossoms?

جز طالع مبارک از مشتری چه یابی

What destiny can you expect from Jupiter expect auspiciousness?

جز نقدهای روشن از کان زر چه آید

آن آفتاب تابان مر لعل را چه بخشد

وز آب زندگانی اندر جگر چه آید

از دیدن جمالی کو حسن آفریند

بالله یکی نظر کن کاندر نظر چه آید

ماییم و شور مستی مستی و بت پرستی

زین سان که ما شدستیم از ما دگر چه آید

مستی و مستتر شو بیزیر و بیزبر شو

بی خویش و بیخبر شو خود از خبر چه آید

چیزی ز ماست باقی مردانه باش ساقی

درده می رواقی زین مختصر چه آید

چون گل رویم بیرون با جامههای گلگون

مجنون شویم مجنون از خواب و خور چه آید

ای شه صلاح دین تو بیرون مشو ز صورت

بنما فرشتگان را تو کز بشر چه آید

This Round I am Suddenly Wrapped in Love -- Ode 1372

I find myself suddenly wrapped in Love this round 
       This round I find myself suddenly ignoring Prudence

Having torn my own heart out, I'm alive from that Some Other
       For I have completely burnt Intellect, Emotion and Thought

Tell the people, tell then now, dont expect me to be a good people person anymore

What I have thought about, what I have conceived of in my heart, even the craziest among you have never thought.

The crazy have sprinkled stars and fled in seeing my ecstatic state

I have jumped straight into Oblivion, into Nothingness, I have mingled with death.

Today my mind and intellect hate me all of a sudden

And wishes to frighten me, thinking I have not witnessed.

How would I be afraid of it? I have created that image myself for the mind!

How can I be confused ? I who have confused the hunter, so.

I am beyond the sphere of stars, and don't rely on blood flowing anymore

I have licked many a bowl for the beggar faced ones

این بار من یک بارگی در عاشقی پیچیدهام

این بار من یک بارگی از عافیت ببریدهام

دل را ز خود برکندهام با چیز دیگر زندهام

عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیدهام

ای مردمان ای مردمان از من نیاید مردمی

دیوانه هم نندیشد آن کاندر دل اندیشیدهام

دیوانه کوکب ریخته از شور من بگریخته

من با اجل آمیخته در نیستی پریدهام

امروز عقل من ز من یک بارگی بیزار شد

خواهد که ترساند مرا پنداشت من نادیدهام

من خود کجا ترسم از او شکلی بکردم بهر او

من گیج کی باشم ولی قاصد چنین گیجیدهام

از کاسهٔ استارگان وز خون گردون فارغم

بهر گدارویان بسی من کاسهها لیسیدهام

من از برای مصلحت در حبس دنیا ماندهام

حبس از کجا من از کجا مال که را دزدیدهام

در حبس تن غرقم به خون وز اشک چشم هر حرون

دامان خون آلود را در خاک می مالیدهام

مانند طفلی در شکم من پرورش دارم ز خون

یک بار زاید آدمی من بارها زاییدهام

چندانک خواهی درنگر در من که نشناسی مرا

زیرا از آن کم دیدهای من صدصفت گردیدهام

در دیده من اندرآ وز چشم من بنگر مرا

زیرا برون از دیدهها منزلگهی بگزیدهام

تو مست مست سرخوشی من مست بیسر سرخوشم

تو عاشق خندان لبی من بیدهان خندیدهام

من طرفه مرغم کز چمن با اشتهای خویشتن

بیدام و بیگیرندهای اندر قفس خیزیدهام

زیرا قفس با دوستان خوشتر ز باغ و بوستان

بهر رضای یوسفان در چاه آرامیدهام

در زخم او زاری مکن دعوی بیماری مکن

صد جان شیرین دادهام تا این بلا بخریدهام

چون کرم پیله در بلا در اطلس و خز می روی

بشنو ز کرم پیله هم کاندر قبا پوسیدهام

پوسیدهای در گور تن رو پیش اسرافیل من

کز بهر من در صور دم کز گور تن ریزیدهام

نی نی چو باز ممتحن بردوز چشم از خویشتن

مانند طاووسی نکو من دیبهها پوشیدهام

پیش طبیبش سر بنه یعنی مرا تریاق ده

زیرا در این دام نزه من زهرها نوشیدهام

تو پیش حلوایی جان شیرین و شیرین جان شوی

زیرا من از حلوای جان چون نیشکر بالیدهام

عین تو را حلوا کند به زانک صد حلوا دهد

من لذت حلوای جان جز از لبش نشنیدهام

خاموش کن کاندر سخن حلوا بیفتد از دهن

بی گفت مردم بو برد زان سان که من بوییدهام

هر غورهای نالان شده کای شمس تبریزی بیا

کز خامی و بیلذتی در خویشتن چغزیدهام

In that moment

In that moment

--------------------------------------
A nafas, is a breath. If is taken to signify the duration it takes you to take half a breath , or an infinitesimally short duration.

I have coined the term breath moment to signify the moment or duration it takes to take half a breath, either in or out.

Being only with you, focused on your self alone, the lower, petty self is one possibility

And being completely absorbed into the higher self , being Selfless is a state of consciousness , pure consciousness, with the Self alone , not focused on or with the small self

Rumi characterizes the states of ba-khod and bee-khod. The first is to be with yourself focused on your lower, petty self . The second is to be selfless or losing the petty self to the higher Self, thus bee-khod is a state of transcendence beyond the mental focus on the affairs of a mortal , everyday self .

Those are the two states Rumi compares in this ode.



----------------------------------


آن نفسی که باخودی یار چو خار آیدت
In that moment of breath
When you are with you
The beloved may seem like a thorn
وان نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت
And in that moment
When you are unselfaware
What use is your beloved to you?
آن نفسی که باخودی خود تو شکار پشهای
In that moment when you are focused on yourself
You are the prey of even a mosquito
وان نفسی که بیخودی پیل شکار آیدت
And during that moment where you are without yourself , with no awareness of the petty self,
you will be the hunter of even elephants
آن نفسی که باخودی بسته ابر غصه ای
When you are focused on yourself
You are merely a cloud packing sorrow and regret
وان نفسی که بیخودی مه به کنار آیدت
And in that moment when you are without Self the moon will come to your side
آن نفسی که باخودی یار کناره میکند
In that moment when you are focused on yourself alone
The beloved will retreat and avoid you
وان نفسی که بیخودی باده یار آیدت
And in that breathmoment
The beloved's wine flows to you
آن نفسی که باخودی همچو خزان فسرده ای
In that breath when you are with you
You grow depressed like autumns falling leaves
وان نفسی که بیخودی دی چو بهار آیدت
And in that breath moment when you transcend yourself (and are with the Self)
Autumn will feel like spring to you
جمله بیقراریت از طلب قرار تست
All your restlessness stems from
Your trying for being settled
طالب بیقرار شو تا که قرار آیدت
Seek the restless thoughts until your mind settles down and you will have peace
جمله ناگوارشت از طلب گوارش است
Your indigestions arise from your
Trying to digest all these experiences
ترک گوارش ار کنی زهر گوار آیدت
But if you stop trying to digest all these experiences , even poison would become an elixir for you
جمله بیمرادیت از طلب مراد تست
Your aimlessness stems from your relentless goal-seeking
ور نه همه مرادها همچو نثار آیدت
Seek not and all you seek will be delivered to you
عاشق جور یار شو عاشق مهر یار نی
Fall in love with the beloved's meanness
Don't seek the kindness of the beloved
تا که نگار نازگر عاشق زار آیدت
That's how you can get the hard to get beauty to fall hopelessly in love with you
خسرو شرق شمس دین از تبریز چون رسد
When shams-e-din arrives like king khosro of the east
از مه و از ستارهها والله عار آیدت
By God, in comparison, being granted the moon and the stars will appear insignificant



- Posted using BlogPress from my iPhone

The Sufi's Creed

The Sufi's Creed

Ghazal 378 from Hafez

Translated in collaboration with Maryam Daftari

We don't speak ill of anyone nor are we inclined to any injustice

We don't smear anyone nor do we sully ourselves 

We don't apply sophistical arguments to misrepresent scientific analysis 

We don't mix divine secrets with cheap magic

We don't find any degree of fault with the poor or with the rich

We absolutely don't find it in anyone's interest to do any bad deed 

We don't rely on the momentary calm of this suspended ocean of heaven 

Not to shatter the ship of the master artists 

If a friend is offended or someone speaks badly in envy 

we would tell you to move on and be happy, for we ignore what idiots say 

Hafez even if our enemy speaks in error we wouldn't confront them (we won't take issue)

And if they do speak fairly, we won't quarrel with the Truth 

- Posted using BlogPress from my iPhone

We were unbounded and united in essence

Unbounded  we were 

United in essence

منبسط بودیم یک جوهر همه

when we lived in that other place

We had no legs, no limbs, no face 

بیسر و بی پا بدیم آن سر همه

یک گهر بودیم همچون آفتاب

We were all one gem,  just like the Sun

بی گره بودیم و صافی همچو آب

Pure clear water on the run 

No bubbles no ripples 

چون بصورت آمد آن نور سره

when that pure light 

Manifested 

It shone upon our face

شد عدد چون سایه های کنگره

one became many, like shadows

cast from a jagged circle

گنگره ویران کنید از منجنیق

destroy those jagged edges with a catapult

تا رود فرق از میان این فریق

so you can take the differ out of difference

شرح این را گفتمی من از مری

I did reveal this yes, but now

لیک ترسم تا نلغزد خاطری

I fear that minds might slip

نکته ها چون تیغ پولادست تیز

for the points I make 

are each sharper yet than steel 

گر نداری تو سپر وا پس گریز

 if you have no shield

Back off now and run away

پیش این الماس بی اسپر میا

don't come close without a shield

To  this sharp diamond tip 

کز بریدن تیغ را نبود حیا

 this blade isn't shy when it comes to cutting 

زین سبب من تیغ کردم در غلاف

this is why I return my sword to its sheath

تا که کژخوانی نخواند برخلاف

so the misguided have no chance to misread

What did you drink last night

غزل ١٨٢٧

دوش چه خوردهای دلا راست بگو نهان مکن
what did you drink last night, o heart of mine
tell me, don't hide the truth
چون خمشان بیگنه روی بر آسمان مکن
don't turn your face to the sky
in fake innocence!
باده خاص خوردهای نقل خلاص خورده ای
that special wine, the sweets that release
from bondage, which one did you have?
بوی شراب می زند خربزه در دهان مکن
the smell of wine comes strong
don't eat melon to cover it up!
روز الست جان تو خورد میی ز خوان تو
In the day of the covenant,
your soul drank a wine of greatness
خواجه لامکان تویی بندگی مکان مکن
you are the master of the Void
don't be a servant to space and place
دوش شراب ریختی وز بر ما گریختی
last night you poured the wine
but fled from my side
بار دگر گرفتمت بار دگر چنان مکن
but i caught up with you
don't run away again!
من همگی تراستم مست می وفاستم
I am taken by the awe,
drunk with the wine of devotion
با تو چو تیر راستم تیر مرا کمان مکن
I am straight as an arrow with you
Do not put me back in your quiver
ای دل پاره پارهام دیدن او است چارهام
The remedy of this torn heart
is only in seeing you
او است پناه و پشت من تکیه بر این جهان
Don't rely on this world,
To Him I seek refuge
He is my rock and my foundation
مکن

ای همه خلق نای تو پر شده از نوای تو
Each person is like a bamboo flute
I hear your cry, your voice coming through them
گر نه سماع باره ای دست به نای جان مکن
You are cultured in Listening
Don't touch the flute of the soul - let it sing

نفخ نفخت کرده ای در همه دردمیده ای
You breathed and  blew to bring the cry of
their flute
چون دم توست جان نی بینی ما فغان مکن
Your breath is the soul of the flute
Don't cry when hear this
کار دلم به جان رسد کارد به استخوان رسد

ناله کنم بگویدم دم مزن و بیان مکن

ناله مکن که تا که من ناله کنم برای تو
گرگ تویی شبان منم خویش چو من شبان مکن

هر بن بامداد تو جانب ما کشی سبو
کای تو بدیده روی من روی به این و آن مکن

شیر چشید موسی از مادر خویش ناشتا
گفت که مادرت منم میل به دایگان مکن
باده بپوش مات شو جمله تن حیات شو
باده چون عقیق بین یاد عقیق کان مکن
باده عام از برون باده عارف از درون
بوی دهان بیان کند تو به زبان بیان مکن
از تبریز شمس دین می رسدم چو ماه نو
چشم سوی چراغ کن سوی چراغدان مکن



- Posted using BlogPress from my iPhone

Tell me dont hide - what did you have last night

غزل ١٨٢٧

دوش چه خوردهای دلا راست بگو نهان مکن
what did you drink last night, o heart of mine
tell me, don't hide the truth
چون خمشان بیگنه روی بر آسمان مکن
don't turn your face to the sky
in fake innocence!
باده خاص خوردهای نقل خلاص خورده ای
that special wine, the sweets that release
from bondage, which one did you have?
بوی شراب می زند خربزه در دهان مکن
the smell of wine comes strong
don't eat melon to cover it up!
روز الست جان تو خورد میی ز خوان تو
In the day of the covenant,
your soul drank a wine of greatness
خواجه لامکان تویی بندگی مکان مکن
you are the master of the Void
don't be a servant to space and place
دوش شراب ریختی وز بر ما گریختی
last night you poured the wine
but fled from my side
بار دگر گرفتمت بار دگر چنان مکن
but i caught up with you
don't run away again!
من همگی تراستم مست می وفاستم
I am taken by the awe,
drunk with the wine of devotion
با تو چو تیر راستم تیر مرا کمان مکن
I am straight as an arrow with you
Do not put me back in your quiver
ای دل پاره پارهام دیدن او است چارهام
The remedy of this torn heart
is only in seeing you
او است پناه و پشت من تکیه بر این جهان
Don't rely on this world,
To Him I seek refuge
He is my rock and my foundation
مکن

ای همه خلق نای تو پر شده از نوای تو
Each person is like a bamboo flute
I hear your cry, your voice coming through them
گر نه سماع باره ای دست به نای جان مکن
You are cultured in Listening
Don't touch the flute of the soul - let it sing

نفخ نفخت کرده ای در همه دردمیده ای
You breathed and  blew to bring the cry of
their flute
چون دم توست جان نی بینی ما فغان مکن
Your breath is the soul of the flute
Don't cry when hear this
کار دلم به جان رسد کارد به استخوان رسد

ناله کنم بگویدم دم مزن و بیان مکن

ناله مکن که تا که من ناله کنم برای تو
گرگ تویی شبان منم خویش چو من شبان مکن

هر بن بامداد تو جانب ما کشی سبو
کای تو بدیده روی من روی به این و آن مکن

شیر چشید موسی از مادر خویش ناشتا
گفت که مادرت منم میل به دایگان مکن
باده بپوش مات شو جمله تن حیات شو
باده چون عقیق بین یاد عقیق کان مکن
باده عام از برون باده عارف از درون
بوی دهان بیان کند تو به زبان بیان مکن
از تبریز شمس دین می رسدم چو ماه نو
چشم سوی چراغ کن سوی چراغدان مکن



- Posted using BlogPress from my iPhone

The Paradox of the way of the heart

آه از آن رخسار برق انداز خوش عیارهای

صاعقه است از برق او بر جان هر بیچارهای

چون ز پیش رشتهای در لعل چون آتش بتافت

موج زد دریای گوهر از میان خارهای

این دل صدپاره مر دربان جان را پاره داد

چون به پیش پرده آمد بهترک شد پارهای

هشت منظر شد بهشت و هر یکی چون دفتری

هشت دفتر درج بین در رقعهای رخسارهای

تا چه مرغ است این دلم چون اشتران زانو زده

یا چو اشترمرغ گرد شعله آتشخوارهای

هم دکان شد این دلم با عشقت ای کان طرب

خوش حریفی یافت او هم در دکان هم کارهای

ز آفتاب عشق تو ذرات جانها شد چو ماه

وز سعادت در فلک هر ساعتی استارهای

نقش تو نادیده و یک یک حکایت میکند

چون مسیح از نور مریم روح در گهوارهای

شمس تبریزی تناقض چیست در احوال دل
Shams of Tabriz - what is this paradox in the way of the heart?

هم مقیم عشق باشد هم ز عشق آوارهای
Both residing in love and yet exiled from love

I long for you

March 20, 2014

I long for the flower garden so show your face 

I long for the depths of sweetness so open your beautiful lips

Remove that mask of clouds, O Sun!  Show me your face! 

I long for that bright shining face

When I listened to the sound of the drum, I heard a sign from you 

I long to see the hand of the ruler --  that is why I am here again

You’ve told me out of mischief: don’t bother me anymore! Go away!

I long for hearing you tell me to go away, to not bother you anymore

I long to see you bite your lip and say : "go! the King is not here in this house!"

I long for your mischief,  your pretension , your scolding , you sending me away

I've come again

بازآمدم بازآمدم از پیش آن یار آمدم

Here I am, back from the beloved ! 

I've come again! I've come again!
در من نگر در من نگر بهر تو غمخوار آمدم

I 'm here to share your sorrows 

Look at me now! Look deep inside !

شاد آمدم شاد آمدم از جمله آزاد آمدم

Here I am freed from all

I come filled with joy , filled with joy!  

چندین هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم

It took thousands of years for me to break this silence

آن جا روم آن جا روم بالا بدم بالا روم

I will ascend! I was up so far! 

I'll go there again! I will ascend again!

بازم رهان بازم رهان کاین جا به زنهار آمدم

I came back here, oh, so reluctantly!

Release me now ! Release me once again !

من مرغ لاهوتی بدم دیدی که ناسوتی شدم

Although I walk among you now

I was once a heavenly bird!

دامش ندیدم ناگهان در وی گرفتار آمدم

I didn't see it and fell right into the trap !

من نور پاکم ای پسر نه مشت خاکم مختصر

I'm not just a fleeting handful of earth 

Brother, I am pure clean light.

آخر صدف من نیستم من در شهوار آمدم

I came as a king arrives 

But you see me as a pearl inside an oyster

ما را به چشم سر مبین ما را به چشم سر ببین

Don't look at me with mere eyes 

See me as I am with your secret eye

آن جا بیا ما را ببین کان جا سبکبار آمدم

I arrive with the lightest of  loads

You must come see me there

از چار مادر برترم وز هفت آبا نیز هم

من گوهر کانی بدم کاین جا به دیدار آمدم

Although I've come here for a visit

There I was precious , unmanifest

یارم به بازار آمدهست چالاک و هشیار آمدهست

My friend is here with us in the market

Nimble and deep in awareness He comes

ور نه به بازارم چه کار وی را طلبکار آمدم

If not to pay Him my dues

Why would I ever come here?

ای شمس تبریزی نظر در کل عالم کی کنی

My master Shams - when are you going

To grace the entire world with your gaze?

کاندر بیابان فنا جان و دل افگار آمدم

For my thoughts and vitality have been
wandering in the wastelands of oblivion .

The old harp player praises God

بانگ میزد کای خدای بینظیر
He cried, O wonderful Lord

بس که از شرم آب شد بیچاره پیر
I beg you stop, don't embarrass me more

چون بسی بگریست و از حد رفت درد
He cried much and felt much pain

چنگ را زد بر زمین و خرد کرد
He cast the lute down on the earth

گفت ای بوده حجابم از اله
And said this has been my
veil from the Lord

ای مرا تو راهزن از شاهراه
You have been a highway robber

ای بخورده خون من هفتاد سال
You sucked me dry for seventy years

ای ز تو رویم سیه پیش کمال
You embarrassed me in front of Pure Excellence

ای خدای با عطای با وفا
O my gracious, loyal Lord

رحم کن بر عمر رفته در جفا
Have mercy on my wasted years

داد حق عمری که هر روزی از آن
The Lord of Truth bestowed us with a life
every day of which 

کس نداند قیمت آن در جهان
Noone knows the true worth
in this world

خرج کردم عمر خود را دم بدم
I have spent every moment of my life

در دمیدم جمله را در زیر و بم
I have sung with a pitch that went up and down

آه کز یاد ره و پردهی عراق

رفت از یادم دم تلخ فراق

وای کز تری زیر افکند خرد

خشک شد کشت دل من دل بمرد

وای کز آواز این بیست و چهار

کاروان بگذشت و بیگه شد نهار

ای خدا فریاد زین فریادخواه

داد خواهم نه ز کس زین دادخواه

داد خود از کس نیابم جز مگر

زانک او از من بمن نزدیکتر

کین منی از وی رسد دم دم مرا

پس ورا بینم چو این شد کم مرا

همچو آن کو با تو باشد زرشمر

سوی او داری نه سوی خود نظر

The Lover’s Malady

This translation from the first book of Rumi's spiritual couplets extracts the essence of his perception of the malady of the Lover. He portrays it in a story where a King falls in love with a Handmaiden and brings her to his palace to love, only to find she is getting sicker by the day. After much introspection and praying for Divine grace for help, a non-worldly physician comes and discovers

The Lover’s Malady

He realized, her sickness was of heart
Her body was fine; she fell sick from love

Love is apparent, from desperation of heart
Nothing compares to the ailment of Love

The malady of the lover, is of a different sort
Love is the compass, through the secrets of God

No matter the reason that kindles our Love
It will finally lead, to the transcendent realm

Try as I may to explain it away
Still I am chagrined when I arrive at Love

[Whatever I say to try to explain and describe love]
[When I come to love, I am chagrined of it]

Expressive words, are insightful to us
Yet speechless love is clearest of all

As the pen rushed forth, eager to write
When it came upon love, it broke apart

Thrashing to explain, the mind is mired in mud

Love and the Lover, explainable only through Love


Note: The He, is the divinely sent physician , the "I" later in the poem is Rumi teaching us that love is to be felt, not described and explained intellectually. he uses the metaphor of love being an ailment, not a bad one, but one of a different kind/sort/type. That Love is an astrolabe (used to help find a ships position within the starry firmament and thus navigate it to its goal), a "compass" that helps us navigate through the divine secrets and mysteries.

We may think that love is petty or too mundane and that the true love is divine love: maybe. But Rumi reminds us that any type of love is "good" and no matter the reason that kindled your love, this will gradually lead you onward to experience more refined, subtle and elevated levels of experiencing love, ultimately to the "other realm" the spirtual, transcendent world.

"I have been explaining away" but in reality, "however hard I try" , I am embarrassed at the failure of trying to explain something that cannot be intellectually contained and described in its totality. So yes, explanations and elucidations are all well and good, but, the direct experience of Love is the clearest of all enunciations. Direct experience of the Divine is the clearest way to experience that Love of the Divine, of Uniting with the Beloved.

Many pens have made fervent but futile attempts to write about this communion. And Rumi uses this powerful imagery of the pen, rushing to try to explain Love and as soon as it arrives at that word and tries its hardest to explain it, it splits in two, it shatters, breaks part.

He likens the intellect to a donkey who is mired in mud and thrashes in an effort to get out and the harder it struggles the more mired it gets, until it has to lay there for the night, in the mud and sleep.


Ultimately, it is the experience of Love that can only explain Love and the state of the Lover.

Be a Lover

ترک معشوقی کن و کن عاشقی
Let go of everything associated with being the beloved, be a lover

ای گمان برده که خوب و فایقی
You think highly of yourself -  that you can overcome anything  

ای که در معنی ز شب خامش‌تری
As far as inner meaning is concerned you are quieter than the night

گفت خود را چند جویی مشتری
For how long are you going to try to sell yourself?

سر بجنبانند پیشت بهر تو
They nod their heads when they are in your presence

رفت در سودای ایشان دهر تو
They forget about you when they are away

تو مرا گویی حسد اندر مپیچ

چه حسد آرد کسی از فوت هیچ

هست تعلیم خسان ای چشم‌شوخ

هم‌چو نقش خرد کردن بر کلوخ

خویش را تعلیم کن عشق و نظر

که آن بود چون نقش فی جرم الحجر

نفس تو با تست شاگرد وفا

غیر فانی شد کجا جویی کجا

تا کنی مر غیر را حبر و سنی

خویش را بدخو و خالی می‌کنی

متصل چون شد دلت با آن عدن

هین بگو مهراس از خالی شدن

امر قل زین آمدش کای راستین