Unbounded we were
United in essence
منبسط بودیم یک جوهر همه
when we lived in that other place
We had no legs, no limbs, no face
بیسر و بی پا بدیم آن سر همه
یک گهر بودیم همچون آفتاب
We were all one gem, just like the Sun
بی گره بودیم و صافی همچو آب
Pure clear water on the run
No bubbles no ripples
چون بصورت آمد آن نور سره
when that pure light
Manifested
It shone upon our face
شد عدد چون سایه های کنگره
one became many, like shadows
cast from a jagged circle
گنگره ویران کنید از منجنیق
destroy those jagged edges with a catapult
تا رود فرق از میان این فریق
so you can take the differ out of difference
شرح این را گفتمی من از مری
I did reveal this yes, but now
لیک ترسم تا نلغزد خاطری
I fear that minds might slip
نکته ها چون تیغ پولادست تیز
for the points I make
are each sharper yet than steel
گر نداری تو سپر وا پس گریز
if you have no shield
Back off now and run away
پیش این الماس بی اسپر میا
don't come close without a shield
To this sharp diamond tip
کز بریدن تیغ را نبود حیا
this blade isn't shy when it comes to cutting
زین سبب من تیغ کردم در غلاف
this is why I return my sword to its sheath
تا که کژخوانی نخواند برخلاف
so the misguided have no chance to misread
No comments:
Post a Comment