We Rise

Rumi's Ghazal 1674

We rise! we are from above and toward it we go 

We are from the ocean and toward it we go

...

...

We are the ark, the vessel of Noah in the storm of the soul

And so we travel without these earthly hands or feet

Like a wave, our head emerges out of our Self

Again we observe ourselves from within

The way of Truth is narrow like a needle's thread

We move through like a single thread

Remember your home and fellow travelers while on the way

With that you know we continue our travel every moment

If you have recited "we return to Him"

you will known how far we can go

Our constellation does not revolve around the moon

So we have to travel around Venus

Our minds filled with keen determination

We can rise from the great to the greatest

Let the blind mice leave our silos of food

Otherwise your blindness will not see how clearly we see

OK let's be silent now and bid us farewell

Don't follow us for we rise with great chivalry

Who are you to us? Don't block our way

We are on our way to legendary mountain that hides the Simorgh and Phoenix.  

غزل شمارهٔ ۱۶۷۴

 

ما ز بالاییم و بالا می رویم

ما ز دریاییم و دریا می رویم

ما از آن جا و از این جا نیستیم

ما ز بی‌جاییم و بی‌جا می رویم

لااله اندر پی الالله است

همچو لا ما هم به الا می رویم

قل تعالوا آیتیست از جذب حق

ما به جذبه حق تعالی می رویم

کشتی نوحیم در طوفان روح

لاجرم بی‌دست و بی‌پا می رویم

همچو موج از خود برآوردیم سر

باز هم در خود تماشا می رویم

راه حق تنگ است چون سم الخیاط

ما مثال رشته یکتا می رویم

هین ز همراهان و منزل یاد کن

پس بدانک هر دمی ما می رویم

خوانده‌ای انا الیه راجعون

تا بدانی که کجاها می رویم

اختر ما نیست در دور قمر

لاجرم فوق ثریا می رویم

همت عالی است در سرهای ما

از علی تا رب اعلا می رویم

رو ز خرمنگاه ما ای کورموش

گر نه کوری بین که بینا می رویم

ای سخن خاموش کن با ما میا

بین که ما از رشک بی‌ما می رویم

ای که هستی ما ره را مبند

ما به کوه قاف و عنقا می رویم