As you came to me your Being was hidden in the depths of this hidden Being of mine - ode 1786

دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من

You move stealthily,  like Life-essence, through the depths of this being of mine

سرو خرامان منی ای رونق بستان من

Like the tallest, most majestic tree, you are the beauty of this garden of mine

چون می روی بیمن مرو ای جان جان بیتن مرو

If you go, don't leave without me, the Life within life, go not without the body

وز چشم من بیرون مشو ای شعله تابان من

May you never leave my gaze, O effulgent flame of mine

هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم

I will rend asunder the seven heavens and cross the seven seas

چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من

If you but gaze, with kindness, upon  this restless soul of mine

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم

As soon as you came to me, faith and blasphemy became my servants 

ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من

What is my religion? Seeing You! Faith? Seeing your face, is this faith of mine

بیپا و سر کردی مرا بیخواب و خور کردی مرا

You have made me restless and sleepless, with no appetite

سرمست و خندان اندرآ ای یوسف کنعان من

Come out to me, lovedrunk, brimming with joy,  you, Canaan's Joseph of mine

از لطف تو چو جان شدم وز خویشتن پنهان شدم

Through your Grace I became Life (Self) Itself, and I hid from this ego of mine (self)

ای هست تو پنهان شده در هستی پنهان من

Your Being is hidden in the depths of this hidden being of mine

گل جامه در از دست تو ای چشم نرگس مست تو

The  flower's eye, enraptured, is drunk for you, the flower's petals reach out to touch your softness

ای شاخها آبست تو ای باغ بیپایان من

The branches carry your fruit, O boundless garden of mine

یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی

One minute you scold and burn me, the next, you show me this beautiful garden

پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من

You bring me to the light, to open these eyes of mine

ای جان پیش از جانها وی کان پیش از کانها

ای آن پیش از آنها ای آن من ای آن من

منزلگه ما خاک نی گر تن بریزد باک نی

اندیشهام افلاک نی ای وصل تو کیوان من

مر اهل کشتی را لحد در بحر باشد تا ابد

در آب حیوان مرگ کو ای بحر من عمان من

ای بوی تو در آه من وی آه تو همراه من

بر بوی شاهنشاه من شد رنگ و بو حیران من

جانم چو ذره در هوا چون شد ز هر ثقلی جدا

بیتو چرا باشد چرا ای اصل چار ارکان من

ای شه صلاح الدین من ره دان من ره بین من

ای فارغ از تمکین من ای برتر از امکان من