A thanksgiving supplication

We begin our thanksgiving with a supplication and an exchange of secrets between Rumi and God as he describes it in the Masnavi.
ای خدا جان را تو بنما آن مقام
Oh Lord grant my life essence that stature
کاندرو بیحرف میروید کلام
So it can grow speech without words
تا که سازد جان پاک از سر قدم
So the pure untainted life essence
Can one again start its dance
سوی عرصهی دور و پنهای عدم
Towards the far and unbounded field of Nonbeing
عرصهای بس با گشاد و با فضا
fields unbounded and spacious
وین خیال و هست یابد زو نوا
That grant the musical waves of thought and being
تنگتر آمد خیالات از عدم
Narrower still than Nonbeing are thoughts
زان سبب باشد خیال اسباب غم
Thus thoughts become the means of sorrow
باز هستی تنگتر بود از خیال
From thoughts narrower still is this material world
زان شود در وی قمر همچون هلال
Which makes a crescent out of the moon
باز هستی جهان حس و رنگ
Tighter still is this prison
تنگتر آمد که زندانیست تنگ
the world of senses and colors
علت تنگیست ترکیب و عدد
Number and mixture cause this tightness
جانب ترکیب حسها میکشد
The senses pull you to the mixtures
زان سوی حس عالم توحید دان
Beyond the senses resides the realm of Unity
گر یکی خواهی بدان جانب بران
Drive there if you seek the One
امر کن یک فعل بود و نون و کاف
The command "be!" is one verb and an "e" and "b"
در سخن افتاد و معنی بود صاف
Falters and falls in speech
But it's meaning is smooth and clear
این سخن پایان ندارد باز گرد
Return : this is an unending discourse
تا چه شد احوال گرگ اندر نبرد
Let's return to the story of the wolf in battle