I am the one who creates an image of you

من آنم کز خیالاتش تراشنده وثن باشم 
i am the one who takes thoughts and sculpt statues
چو هنگام وصال آمد بتان را بت شکن باشم 

when the moment of arrives for union, I am the idolbreaker 

مرا چون او ولی باشد چه سخره بوعلی باشم 
When He is my Master, why should I serve his disciples?
چو حسن خویش بنماید چه بند بوالحسن باشم 
When He reveals his kind attention, why should I crave another's?

دو صورت پیش می آرد گهی شمع است و گه شاهد 
He shows two sides: the candle and the Beauty
دوم را من چو آیینه نخستین را لگن باشم 
For the first I am a mirror and for the second I want to embrace

مرا وامی است در گردن که بسپارم به عشقش جان 

ولی نگزارمش تا از تقاضا ممتحن باشم 

چو زندانم بود چاهی که در قعرش بود یوسف
خنک جان من آن روزی که در زندان شدن باشم 

چو دست او رسن باشد که دست چاهیان گیرد
چه دستک ها زنم آن دم که پابست رسن باشم 

مرا گوید چه می نالی ز عشقی تا که راهت زد
خنک آن کاروان کش من در این ره راه زن باشم 

چو چنگم لیک اگر خواهی که دانی وقت ساز من
غنیمت دار آن دم را که در تن تن تنن باشم 

چو یار ذوفنون من زند پرده جنون من
خدا داند دگر کس نی که آن دم در چه فن باشم 

ز کوب غم چه غم دارم که با او پای می کوبم
چه تلخی آیدم چون من بر شیرین ذقن باشم 

چو بیش از صد جهان دارم چرا در یک جهان باشم
چو پخته شد کباب من چرا در بابزن باشم 

کبوترباز عشقش را کبوتر بود جان من
چو برج خویش را دیدم چرا اندر بدن باشم 

گهی با خویش در جنگم گهی بی خویشم و دنگم
چو آمد یار گلرنگم چرا با این سه فن باشم

چو در گرمابه عشقش حجابی نیست جان ها را
نیم من نقش گرمابه چرا در جامه کن باشم 

خمش کن ای دل گویا که من آواره خواهم شد
وطن آتش گرفت از تو چگونه در وطن باشم 

اگر من در وطن باشم وگر بیرون ز تن باشم
ز تاب شمس تبریزی سهیل اندر یمن باشم

مولوی - دیوان شمس - غزلیات - غزل شماره ۱۴۳۳ - من آنم کز خیالاتش تراشنده وثن 

From your love the mountains dance

گر بریزی بحر را در کوزهای

If you pour the ocean into jugs

چند گنجد قسمت یک روزهای

Though it'll take a long time

It will finish one day

کوزهٔ چشم حریصان پر نشد

But the jug of the 

Eyes of the envious will never be filled

تا صدف قانع نشد پر در نشد

Only when the oyster is content

Will it develop a pearl

هر که را جامه ز عشقی چاک شد

Whoever gets their shirt torn

When toiling with passion for love

او ز حرص و عیب کلی پاک شد

Will be cleansed of envy

Cleansed of all blemishes

شاد باش ای عشق خوش سودای ما

Be happy my love

My beloved you are so easy to love 

ای طبیب جمله علتهای ما

Your love heals me completely

Of all sickness and pain

ای دوای نخوت و ناموس ما

Of all envy and pride 

ای تو افلاطون و جالینوس ما

You are my Teacher and Healer

جسم خاک از عشق بر افلاک شد

From your love this earthly body 

Levitates to the heavens 

کوه در رقص آمد و چالاک شد

The mountain becomes nimble

And gets up to dance 

مولوی،مثنوی،دفتر اوّل،بیت ۲۰-۲۵

The Ocean of Thought

صورت از معنی چو شیر از بیشه دان 

Expression jumps out from meaning

Like a lion from the thicket 

یا چو آواز و سخن ز اندیشه دان 

Or like singing and speech 

Coming from thought 

این سخن و آواز از اندیشه خاست 

This song these words 

from where do they arise ? 

from thought

تو ندانی بحر اندیشه کجاست 

Where do they reside?

That you know not

They come from the ocean of thought 

لیک چون موج سخن دیدی لطیف 

When you see a wave of speech

Gentle and refined

بحر آن دانی که باشد هم شریف 

You know the ocean it comes from

Is deep and blessed 

چون ز دانش موج اندیشه بتاخت 

The wave of thought galloped forth

From the ocean of Knowingness

از سخن و آواز او صورت بساخت 

And created form from that speech 

From that voice

از سخن صورت بزاد و باز مرد 

From speech matter is born and died again

موج خود را باز اندر بحر برد 

Taking its waves into its depths once again

صورت از بی صورتی آمد برون 

The expressed world arises from the unexpressed one

باز شد که انا الیه راجعون

It opens again for all return back to the Divine Source