Thanksgiving for blessings is more gratifying than the blessing itself : A Rumi Thanksgiving

سگ زمستان جمع گردد استخوانش
زخم سرما خرد گرداند چنانش
کو بگوید کین قدر تن که منم
خانهای از سنگ باید کردنم
چونک تابستان بیاید من بچنگ
بهر سرما خانهای سازم ز سنگ
چونک تابستان بیاید از گشاد
استخوانها پهن گردد پوست شاد
گوید او چون زفت بیند خویش را
در کدامین خانه گنجم ای کیا
زفت گردد پا کشد در سایهای
کاهلی سیری غری خودرایهای
گویدش دل خانهای ساز ای عمو
گوید او در خانه کی گنجم بگو
استخوان حرص تو در وقت درد
درهم آید خرد گردد در نورد
گویی از توبه بسازم خانهای
در زمستان باشدم استانهای
چون بشد درد و شدت آن حرص زفت
همچو سگ سودای خانه از تو رفت

شکر نعمت خوشتر از نعمت بود
The giving of thanks is more enjoyable than the blessing itself !
شکرباره کی سوی نعمت رود
When can the ungrateful be guided to blessings?!
شکر جان نعمت و نعمت چو پوست
Thanksgiving is the life essence of the blessing ; the blessing being the skin
ز آنک شکر آرد ترا تا کوی دوست
Know that thanksgiving will bring you to the Friend's house
نعمت آرد غفلت و شکر انتباه
Blessings will bring complacency and neglect; whereas gratitude will bring success
صید نعمت کن بدام شکر شاه
Catch the blessings with the trap of giving thanks to the King
نعمت شکرت کند پرچشم و میر

The blessing will give you
Full thanks

تا کنی صد نعمت ایثار فقیر

So you bestow a hundred blessings upon the poor
سیر نوشی از طعام و نقل حق
You will never be full
when eating the sweets of Truth
تا رود از تو شکمخواری و دق
In this way gluttony and self centeredness will leave you