Though my heart is on fire- I remain silent

بزن آن پرده دوشین که من امروز خموشم
Play that melody from yesterday,
for today, I remain silent
ز تف آتش عشقت من دلسوز خموشم
Though the heat of your love may burn me,
I remain silent
منم آن باز که مستم ز کله بسته شدستم
I am the drunk hawk,
yearning to hunt, yet I am tied
ز کله چشم فرازم ز کله دوز خموشم
I gaze beyond but remain
silent in my bonds
ز نگار خوش پنهان ز یکی آتش پنهان
I am concealed from the fire
from the well-concealed beloved
چو دل افروخته گشتم ز دلفروز خموشم
Though my heart is on fire
I remain silent
چو بدیدم که دهانم شد غماز نهانم
سخن فاش چه گویم که ز مرموز خموشم
What can I utter out loud
for am bound to silence from the secret
به ره عشق خیالش چو قلاووز من آمد
My thoughts of my love guard me
protect me from all sides
ز رهش گویم لیکن ز قلاووز خموشم
I would speak of the way of love
but my protector keeps me silent
ز غم افروخته گشتم به غم آموخته گشتم
As I smoulder in it
I learned about sorrow
ز غم ار ناله برآرم ز غم آموز خموشم
My sighs of sorrow may be heard
yet I am silent about the one who taught me sorrow.

My mind swims in thoughts of you - ode 759

My Dear at every turn I want you here
I seek you far I seek you near

My heart is longing for you
My mind thinks only of you

My tired yellow complexion
Shows the sorrow of longing for you
دل من رای تو دارد سر سودای تو دارد
رخ فرسوده زردم غم صفرای تو دارد

My head is drunk with the beauty of your face
My heart is entrapped by thoughts of you
سر من مست جمالت دل من دام خیالت

I dedicate these jewels of my eyes
to the depths of the Ocean that is You
گهر دیده نثار کف دریای تو دارد

Every gift I received from you
I lay before my thoughts of you
ز تو هر هدیه که بردم به خیال تو سپردم

Thoughts with the sweetness of nectar
with the beauty of your face;
with your magnificence
که خیال شکرینت فر و سیمای تو دارد

Yet I am mistaken; for my thoughts
Won't remain as thoughts of You
غلطم گر چه خیالت به خیالات نماند

All goodness and kindness coming to me
are gifts from You
همه خوبی و ملاحت ز عطاهای تو دارد

The hundred petaled flower
shed its petals in chagrin
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت

For it thought it too
had beauty comparable to You
که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد

It bowed its head
and wept in regret
سر خود پیش فکنده چو گنه کار تو عرعر

for mistakenly believing
it had better than You!
که خطا کرد و گمان برد که بالای تو دارد

جگر و جان عزیزان چو رخ زهره فروزان
همه چون ماه گدازان که تمنای تو دارد

دل من تابه حلوا ز بر آتش سودا
اگر از شعله بسوزد نه که حلوای تو دارد

هله چون دوست به دستی همه جا جای نشستی
خنک آن بیخبری کو خبر از جای تو دارد

اگرم در نگشایی ز ره بام درآیم
که زهی جان لطیفی که تماشای تو دارد

به دو صد بام برآیم به دو صد دام درآیم
چه کنم آهوی جانم سر صحرای تو دارد

خمش ای عاشق مجنون بمگو شعر و بخور خون
که جهان ذره به ذره غم غوغای تو دارد

سوی تبریز شو ای دل بر شمس الحق مفضل
چو خیالش به تو آید که تقاضای تو دارد

I am drunk of you and mindless of me

مکن ای دوست غریبم سر سودای تو دارم
Stop my friend! I am
but a stranger seeking You!

من و بالای مناره که تمنای تو دارم
I will climb the tower and call
out your name, for I yearn for You

ز تو سرمست و خمارم خبر از خویش ندارم
I am drunk of you, and
I am mindless of me

سر خود نیز نخارم که تقاضای تو دارم
I have no time to scratch my head,
I only ask for you

دل من روشن و مقبل ز چه شد با تو بگویم
I will only tell you what it is
That opens up my heart and lights it up

که در این آینه دل رخ زیبای تو دارم
For here in the mirror of my heart
I have your beautiful reflection

مکن ای دوست ملامت بنگر روز قیامت
Don't reprimand me so,
there will be a day of judgement!

همه موجم همه جوشم در دریای تو دارم
I am a wave, a churning bubble,
seeking the ocean that is You!

مشنو قول طبیبان که شکر زاید صفرا
Don't listen to the healers
who say sweetness casues ailment!

به شکر داروی من کن چه که صفرای تو دارم
heal me sweet for my ailment
is separation from You!

هله ای گنبد گردون بشنو قصهام اکنون
که چو تو همره ماهم بر و پهنای تو دارم

بر دربان تو آیم ندهد راه و براند
خبرش نیست که پنهان چه تماشای تو دارم

ز درم راه نباشد ز سر بام و دریچه
ستر الله علینا چه علالای تو دارم

هله دربان عوان خو مدهم راه و سقط گو
چو دفم می زن بر رو دف و سرنای تو دارم

As the drummer strikes the drum
slap me a see I am full of your rythm
چو دف از سیلی مطرب هنرم بیش نماید
بزن و تجربه می کن همه هیهای تو دارم

هله زین پس نخروشم نکنم فتنه نجوشم
به دلم حکم کی دارد دل گویای تو دارم