Once again we rise above - ode 1600

بار دیگر از دل و از عقل و جان برخاستیم

Once again we find ourselves

And rise above --

passion, reason and mundane life

یار آمد در میان ما از میان برخاستیم

When the lover comes to our midst

We are no longer there, in that midst

از فنا رو تافتیم و در بقا دربافتیم
from annihilation, we turn away

and into the fabric of Being, we interweave

بینشان را یافتیم و از نشان برخاستيم

We find the One, who leaves no signs

And thus we rise, above, all signs

گرد از دریا برآوردیم و دود از نه فلک

We sweep dust, off the ocean and 

Gather smoke, from the heavens;

از زمان و از زمین و آسمان برخاستیم

Beyond Time, above the earth and

the heavens, we rise

هین که مستان آمدند و راه را خالی کنید
Beware! For here come the Drunk

Make way! Make way!

نی غلط گفتم ز راه و راهبان برخاستیم

I'm not mistaken when I say

We rise above 

both Path and Guide.

آتش جان سر برآورد از زمین کالبد
خاست افغان از دل و ما چون فغان برخاستیم
کم سخن گوییم وگر گوییم کم کس پی برد
باده افزون کن که ما با کم زنان برخاستیم
هستی است آن زنان و کار مردان نیستی است
شکر کاندر نیستی ما پهلوان برخاستیم